อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 21, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 22, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 21-22, ยุคสมัย-จารึกสมัยล้านนา, วัตถุ-จารึกบนโลหะ, ลักษณะ-จารึกบนแผ่นทองจั๋งโก๋, ลักษณะ-จารึกรูปพระพุทธปฏิมากร, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-สร้างพระพุทธรูป, เรื่อง-ความเชื่อทางศาสนา, เรื่อง-ความเชื่อทางศาสนา-นิพพาน,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 18 ม.ค. 2566 15:46:57 )
ชื่อจารึก |
จารึกพระสุเมทังกรสร้างพระพุทธรูป |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
จารึกแผ่นทองจั๋งโก๋ พระพุทธรูปคอระฆัง พระธาตุหริภุญชัย ด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ (2), ลพ. 49 |
อักษรที่มีในจารึก |
ฝักขาม |
ศักราช |
พุทธศตวรรษ 20-21 |
ภาษา |
ไทย |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 31 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
โลหะ |
ลักษณะวัตถุ |
แผ่นทองจั๋งโก๋บุรูปพุทธปฏิมากร ปางถวายเนตร |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 62 ซม. สูง 205 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “ลพ. 49” |
ปีที่พบจารึก |
วันที่ 24-29 พฤศจิกายน 2524 |
สถานที่พบ |
ด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ (2) คอระฆังพระธาตุหริภุญไชย วัดพระธาตุหริภุญไชย ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน |
ผู้พบ |
สมชาย คงวานิชโรจน์ เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ วัดพระธาตุหริภุญไชย จังหวัดลำพูน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
ด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ (2) คอระฆังพระธาตุหริภุญไชย วัดพระธาตุหริภุญไชย ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน |
พิมพ์เผยแพร่ |
งานเกี่ยวกับจารึก (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2522), 77-81. |
ประวัติ |
นายสมชาย คงวานิชโรจน์ เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ วัดพระธาตุหริภุญไชย ได้พบจารึกพระพุทธรูป แผ่นทองจั๋งโก๋ ประจำทิศต่างๆ บนคอระฆังพระธาตุหริภุญไชย รวม 4 องค์ แล้วจึงแจ้งเรื่องให้กองหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร ได้ทราบ กองหอสมุดแห่งชาติได้ส่งเจ้าหน้าที่สายงานจารึก งานบริการหนังสือภาษาโบราณ เดินทางขึ้นไปทำการสำรวจ เมื่อระหว่างวันที่ 23-29 พฤศจิกายน 2524 |
เนื้อหาโดยสังเขป |
ข้อความจารึกเป็นคำอธิษฐานของผู้สร้างพระพุทธรูป คือ พระสุเมทังกร ขอให้เกิดทันยุคพระศรีอารย์ และได้ถึงซึ่งนิพพานอันเป็นเลิศ |
ผู้สร้าง |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
การกำหนดอายุ |
จารึกพระพุทธรูป แผ่นทองจั๋งโก๋ ประจำทิศต่างๆ ทั้ง 4 องค์ รูปอักษรที่ปรากฏส่วนมากเป็นรูปแบบเดียวกัน หรือคล้ายกัน คือเป็นอักษรฝักขาม มีรูปอักษรบางตัวที่แตกต่างกันบ้าง คงจะเนื่องจากว่าเป็นจารึกที่ต่างคราวกัน อย่างเช่น จารึกพระสุเมทังกรสร้างพระพุทธรูป นี้ อักษรจารึกมีรูปแบบเดียวกับจารึกประทิศต่างๆ ทั้ง 3 องค์ ซึ่งมีรูปอักษรเป็นแบบเดียวกับรูปอักษรที่ปรากฏในศิลาจารึก วัดพระยืน (พ.ศ. 1913) ที่ได้กล่าวถึงพระมหาสุมนเถรนำพระพุทธศาสนาจากสุโขทัยขึ้นไปสู่ล้านนาไทย คือราวปลายพุทธศตวรรษที่ 20 ต้นพุทธศตวรรษที่ 21 |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2549, จาก : |
ภาพประกอบ |
ภาพคัดจำลองอักษรจารึกจาก : งานเกี่ยวกับจารึก (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2522) |