จารึกรอยพระพุทธบาทจำลอง วัดพระแท่นศิลาอาสน์

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

อถ. 2, หลักที่ 236 จารึกบนขอบรอยพระพุทธบาทจำลอง, อถ. 2 จารึกพระแท่นศิลาอาสน์

อักษรที่มีในจารึก

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

พุทธศักราช 2448

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 1 บรรทัด

วัตถุจารึก

ทองสัมฤทธิ์

ลักษณะวัตถุ

ขอบรอยพระพุทธบาทจำลอง

ขนาดวัตถุ

กว้าง 109 ซม. สูง 287 ซม. หนา 19 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “อถ. 2 จารึกพระแท่นศิลาอาสน์”
2) ในหนังสือ ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 กำหนดเป็น “หลักที่ 236 จารึกบนขอบรอยพระพุทธบาทจำลอง”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

วัดพระแท่นศิลาอาสน์ ตำบลทุ่งยั้ง อำเภอลับแล (ข้อมูลเดิมว่า อำเภอเมือง) จังหวัดอุตรดิตถ์

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

วิหารวัดพระแท่นศิลาอาสน์ ตำบลทุ่งยั้ง อำเภอลับแล (ข้อมูลเดิมว่า อำเภอเมือง) จังหวัดอุตรดิตถ์

พิมพ์เผยแพร่

ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 (พระนคร : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521), 115-116.

ประวัติ

จารึกนี้ นายประสาร บุญประคอง เป็นผู้อ่าน โดยมีการตีพิมพ์ลงใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 ใน พ.ศ. 2521 โดยเรียกว่า “หลักที่ 236 จารึกบนขอบรอยพระพุทธบาทจำลอง”

เนื้อหาโดยสังเขป

อาจารย์กลีบ สร้างรอยพระพุทธบาท 4 รอยโดยจำลองมาจากเชียงใหม่ เมื่อ พ.ศ. 2448 และขอให้ตนถึงแก่นิพพาน

ผู้สร้าง

อาจารย์กลีบ

การกำหนดอายุ

กำหนดอายุจากศักราชที่ปรากฏในจารึกว่า “ศักราช 1267” และ “รัตนโกสินทร์ศก 12 (4)” ตรงกับ พ.ศ. 2448 ซึ่งตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร. 5) (ครองราชย์ พ.ศ. 2411-2453 )

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย: พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก:
1) ประสาร บุญประคอง, “หลักที่ 236 จารึกบนขอบรอยพระพุทธบาทจำลอง,” ใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 : ประมวลจารึกสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ที่พบในภาคเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง (กรุงเทพฯ : คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521), 115-116.
2) ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น, 2546).

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 (พระนคร : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521)