จารึกบนฐานพระพุทธรูป (หลวงพ่อเพชร)

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

พุทธศักราช ๒๔๔๓

จำนวนด้าน ๑ ด้าน มี ๒ บรรทัด

ทองสำริด

ฐานพระพุทธรูป

กว้าง ๙๖ ซม. สูง ๓.๕ ซม. หนา ๕ ซม.

ในหนังสือ ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ ๖ ตอนที่ ๒ กำหนดเป็น "หลักที่ ๒๓๔ จารึกบนฐานพระพุทธรูป (หลวงพ่อเพชร)"

ไม่ปรากฏหลักฐาน

วิหารหลวงพ่อเพชร วัดท่าถนน ตำบลท่าอิฐ อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์

ไม่ปรากฏหลักฐาน

วิหารหลวงพ่อเพชร วัดท่าถนน ตำบลท่าอิฐ อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์

ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ ๖ ตอนที่ ๒ (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, ๒๕๒๑), ๑๑๑ - ๑๑๒.

จารึกหลักนี้ นายประสาร บุญประคอง เป็นผู้อ่าน โดยมีการตีพิมพ์ลงใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ ๖ ตอนที่ ๒ ใน พ.ศ. ๒๕๒๑ โดยเรียกว่า "หลักที่ ๒๓๔ จารึกบนฐานพระพุทธรูป (หลวงพ่อเพชร)"

กล่าวถึงประวัติการเคลื่อนย้ายหลวงพ่อเพชรไปที่วัดเบญจมบพิตรเมื่อ ร.ศ. ๑๑๙ และการอัญเชิญกลับมาที่วัดท่าถนน ใน ร.ศ. ๑๒๙ โดยหลวงนฤนารถเสนี (พัน) (รัชกาลที่ ๕ พระราชทานคืน)

ไม่ปรากฏหลักฐาน

กำหนดจากศักราชล่าสุดที่ปรากฏในจารึกว่า "ศก ๑๒๙" (เป็นรัตนโกสินทร์ศักราช) ตรงกับ พ.ศ. ๒๔๕๓ ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร. ๕) แห่งราชวงศ์จักรี (ครองราชย์ พ.ศ. ๒๔๑๑ - ๒๔๕๓)

เรียบเรียงข้อมูลโดย: พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., ๒๕๔๘, จาก:
๑) ประสาร บุญประคอง, "หลักที่ ๒๓๔ จารึกบนฐานพระพุทธรูป (หลวงพ่อเพชร)," ใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ ๖ ตอนที่ ๒ : ประมวลจารึกสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ที่พบในภาคเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง (กรุงเทพฯ : คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ สำนักนายกรัฐมนตรี, ๒๕๒๑), ๑๑๑ - ๑๑๒.
๒) น. ณ ปากน้ำ, ศิลปในกรุงเทพมหานคร (กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์, ๒๕๒๑).
๓) ชาติชาย มุกสง, อุตรดิตถ์ (กรุงเทพฯ : ต้นอ้อ, ๒๕๔๓).