เอกสารจากการทำงานวิจัยภาคสนามทางมานุษยวิทยาของ ผศ.ดร.ฉวีวรรณ ประจวบเหมาะ จำนวนทั้งหมด 217 ระเบียน ประกอบด้วยภาพถ่าย 211 ระเบียน และ แถบบันทึกภาพ 6 ระเบียน เอกสารชุดนี้มาจากการศึกษากลุ่มชาติพันธุ์สองกลุ่มคือ ลาวโซ่ง ที่ ต.หนองปรง อ.เขาย้อย จ.เพชรบุรี และมอญ ที่ อ.บ้านม่วง จ.ราชบุรี ในระหว่างปี พ.ศ.2532 ถึง 2542 โดยประเด็นที่ ดร.ฉวีวรรณ สนใจศึกษาคือเรื่องความเชื่อดั้งเดิมและพิธีกรรม
111. รหัส : CP-1-3.1-18
| เขยหรือสะใภ้จะเข้าได้ต้องใส่ 'เสื้อฮี' หรือเสื้อพิธี (เสื้อสีดำปักชายขอกุดสำหรับผู้ชาย) แต่เสื้อฮีของผู้หญิงไม่ได้ปักขอกุด แต่มีลายแดงๆ ที่ปลายแขน | สไลด์
114. รหัส : CP-1-3.1-21
| ขั้นตอนหนึ่งที่สำคัญก็คือการอ่าน 'ปั๊บผี' หรือรายชื่อบัญชีผีในสิงเดียวกัน ซึ่งหมอเสนและผู้ช่วยต้องเรียกให้มากินอาหารที่ทำมาเซ่นไหว้ | สไลด์
115. รหัส : CP-1-3.1-22
| ประมาณตี 3 จะนำหมูที่ซื้อมาจากตลาดมาที่บ้านที่ทำพิธีเสนเรือน (ดั้งเดิมต้องซื้อหมูมาเลี้ยงเอง เป็นหมูที่ถูกต้องตามตำรา) ลูกเขยสองคนของน้าวันแบกลงจากรถ (สังเกตเสื้อฮีที่ผูกคอไว้) | สไลด์
116. รหัส : CP-1-3.1-23
| ประมาณตี 3 จะนำหมูที่ซื้อมาจากตลาดมาที่บ้านที่ทำพิธีเสนเรือน (ดั้งเดิมต้องซื้อหมูมาเลี้ยงเอง เป็นหมูที่ถูกต้องตามตำรา) ลูกเขยสองคนของน้าวันแบกลงจากรถ (สังเกตเสื้อฮีที่ผูกคอไว้) | สไลด์
117. รหัส : CP-1-3.1-24
| ประมาณตี 3 จะนำหมูที่ซื้อมาจากตลาดมาที่บ้านที่ทำพิธีเสนเรือน (ดั้งเดิมต้องซื้อหมูมาเลี้ยงเอง เป็นหมูที่ถูกต้องตามตำรา) ลูกเขยสองคนของน้าวันแบกลงจากรถ (สังเกตเสื้อฮีที่ผูกคอไว้) | สไลด์
118. รหัส : CP-1-3.1-25
| ประมาณตี 3 จะนำหมูที่ซื้อมาจากตลาดมาที่บ้านที่ทำพิธีเสนเรือน (ดั้งเดิมต้องซื้อหมูมาเลี้ยงเอง เป็นหมูที่ถูกต้องตามตำรา) ลูกเขยสองคนของน้าวันแบกลงจากรถ (สังเกตเสื้อฮีที่ผูกคอไว้) | สไลด์
119. รหัส : CP-1-3.1-26
| หมูที่หามขึ้นมาจะนำไปชำแหละในห้องผีเรือน ก่อนขึ้นเรือนต้องเอาเลือดหมูทาที่หัวบันไดบ้านก่อน การชำแหละหมูจะชำแหละออกเป็น 7 ส่วน | สไลด์
120. รหัส : CP-1-3.1-27
| หมูที่หามขึ้นมาจะนำไปชำแหละในห้องผีเรือน ก่อนขึ้นเรือนต้องเอาเลือดหมูทาที่หัวบันไดบ้านก่อน การชำแหละหมูจะชำแหละออกเป็น 7 ส่วน | สไลด์
