จารึก

The Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre

จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 106 (อัฐวรรคคาถา ปารายนวรรค นันทมาณวกปุจฉาที่ 7)

จารึก

จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 106 (อัฐวรรคคาถา ปารายนวรรค นันทมาณวกปุจฉาที่ 7) ด้านที่ 1

QR-code edit Share on Facebook

เวลาที่โพส โพสต์เมื่อวันที่ 15 พ.ค. 2564 21:17:05

ชื่อจารึก

จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 106 (อัฐวรรคคาถา ปารายนวรรค นันทมาณวกปุจฉาที่ 7)

อักษรที่มีในจารึก

ขอมธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

ไม่ปรากฏศักราช

ภาษา

บาลี

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน (ไม่ทราบจำนวนบรรทัด)

ผู้อ่าน

เจษฎ์ ปรีชานนท์ (พ.ศ. 2528)

เชิงอรรถอธิบาย

๑. พันธุ์ทิพย์  ธีระเนตร : “อาสวะ”  พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ อธิบายว่า หมายถึง กิเลสที่หมักหมมอยู่ในสันดาน ไหลซึมซ่านไปย้อมจิตเมื่อประสบอารมณ์ต่างๆ 
๒. พันธุ์ทิพย์  ธีระเนตร : “โอฆะ” หมายถึง ห้วงน้ำคือการเวียนว่ายตายเกิด; กิเลสอันเป็นดุจกระแสน้ำหลากท่วมใจสัตว์ ได้แก่ กาม ภพ ทิฏฐิ อวิชชา
๓. พันธุ์ทิพย์  ธีระเนตร : “อุปธิ” / อุปาทิ หมายถึง ๑) สภาพที่ถูกกรรมกิเลสถือครอง, สภาพที่ถูกอุปาทานยึดไว้มั่น, เบญจขันธ์ ๒) กิเลสเป็นเหตุถือมั่น, ความยึดติดถือมั่น, อุปาทาน
๔. พันธุ์ทิพย์  ธีระเนตร : “พรต” หมายถึง ข้อปฏิบัติทางศาสนา, ธรรมเนียมความประพฤติของผู้นับถือศาสนาที่คู่กันกับศีล, วัตร, ข้อปฏิบัติประจำ
๕. พันธุ์ทิพย์  ธีระเนตร : “เหมกมานพ” คือ ศิษย์คนหนึ่งในจำนวน ๑๖ คนของพราหมณ์พาวรีที่ไปทูลถามปัญหาพระพุทธเจ้า ณ ปาสาณเจดีย์ แคว้นมคธ