เต่าน้อยอองคำ
นิทานเรื่องเต่าน้อยอองคำ ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
ทั้งหมด : 34,872 ระเบียน
นิทานเรื่องเต่าน้อยอองคำ ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องหงส์หิน ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องเสือเย็น ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องนกเอี้ยง ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องช้างเจ็ดหัวเจ็ดหาง ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องเจ้าปารามาโฆษ ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องสาเหตุที่ลิงเกิดขึ้น ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนเมือง หมายถึงชาวไทยยวน หรือชาวไทยล้านนาในนจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน ลำปาง แพร่ และน่าน
นิทานเรื่องทำไมคนจึงเกิดเป็นผู้หญิง ในหนังสือ "ด้วยปัญญาและความรัก นิทานชาวเมืองเหนือ" ถูกจัดให้ออยู่ในกลุ่มนิทานที่เล่าโดยคนลื้อ หมายถึงเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในตระกูลภาษาไท มีถิ่นฐานดั้งเดิมอยู่บริเวณสิบสองปันนา มณฑลยูนนาน ประเทศจีน และแพร่กระจายเข้าสู่พื้นที่ลาว พม่า และภาคเหนือของไทย โดยเฉพาะในจังหวัดเชียงราย พะเยา และน่าน