ญัฮกุร หรือ เนียะกุร เป็นคำที่ชาวญัฮกุรเรียกตนเอง คำว่า “ญัฮ” และ “เนียะ” แปลว่า “คน” ส่วนคำว่า “กุร” แปลว่า “ภูเขา” รวมความจึงแปลว่า “ชาวเขา” หรือคนภูเขา ขณะที่ชื่อที่คนส่วนใหญ่รู้จักคือ ชาวบน หรือ ชาวดง หมายถึง คนที่อยู่ในเขตภูเขาเช่นเดียวกัน ขณะที่ใ...

กลุ่มชาติพันธุ์ก่อ (อึมปี้) เป็นชื่อเรียกกลุ่มชาติพันธุ์ที่เป็นมติร่วมกันของชาวอึมปี้ บ้านดง จังหวัดแพร่ และชาวก่อบ้านสะเกิน จังหวัดน่าน ที่ ไม่รู้จักคำว่า“อึมปี้” และยืนยันจะให้เรียกชื่อชาติพันธุ์ตนเองว่า “ก่อ” อย่างไรก็ตาม ในมิติความสัมพันธ์ทางสังคมและว...

เดิมกลุ่มชาติพันธุ์กะซอง (Kasong) มีชื่อเรียกตนเองและชื่อที่คนอื่นเรียกว่า “ชอง” (Chong) ต่อมานักภาษาศาสตร์จึงมีการเพิ่มระดับการรับรู้ด้วยคำขยายเพิ่มเติมทางภาษาว่า “ชองของตราด” เพื่อจำแนกความแตกต่างระหว่าง “ชองของจันทบุรี” ซึ่งเป็นกลุ่มที่ในทางภาษาศาสตร์...

“กะยัน” และ “แลเคอ” เป็นชื่อที่กลุ่มชาติพันธุ์ใช้เรียกตนเอง คำว่าแลเคอ แปลว่า “ตอนบนของลำธาร” อันหมายถึงถิ่นฐานดั้งเดิมของพวกเขาในรัฐคะเรนนี สำหรับประเทศไทยนั้นเป็นที่รู้จักในชื่อของ “กะเหรี่ยงคอยาว”สืบเนื่องมาจากการสวมใส่ห่วงคอทองเหลืองนอกจากนี้ยังมีชือ...

กลุ่มชาติพันธุ์กะแย หรือที่รู้จักในประเทศไทยว่ากะเหรี่ยงแดงนั้น มีชื่อเรียกในภาษาตนเองคือ “กะแย” หมายถึงคน หรือมนุษย์ บางครั้งออกเสียงว่ากะแยลี นอกจากนี้ยังเรียกตัวเองว่า บเว อาจออกเสียงเป็น แบร บวอย หรือปะแย ได้ด้วยช่นกัน ขณะที่คนนอกวัฒนธรรมในพื...

กะเลิง เป็นชื่อที่กลุ่มชาติพันธุ์ใช้เรียกตนเองกะเลิง ในภาษามอญ หมายถึง คนหรือมนุษย์ ในขณะเดียวกันยังมีข้อสันนิษฐานว่าคำดังกล่าวมาจากภาษาจาม คือ กะลุง (klung) เพี้ยนจากคำว่า “คุณลุน” หรือ “กุรุง” ในภาษาจีน ชื่อเรียกดังกล่าวจึงเป็นคำที่ชาวจีนใช้เรียกคนกลุ่ม...

ชาติพันธุ์กำมุ (Khamu) เป็นชื่อเรียกตนเองตามสำเนียงท้องถิ่นว่า “กำมุ” “กึมมุ” “ข่ามุ” “พรุ่” หรือ“เคอม” ในระยะแรกนักวิชาการเรียกว่า “ข่ามุ” ต่อมาในช่วงการเปลี่ยนแปลงการปกครองสมัยรัชกาลที่ 7 จึงเปลี่ยนมาเรียกว่า ขมุ เช่นเดียวกันกับ ชาวลาว จะเรียกชนกลุ่มกลุ...

กลุ่มชาติพันธุ์กูยเป็นกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งในกลุ่มของภาษามอญ-เขมร (Mon-Khmer) ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยกลุ่มหนึ่งของตระกูลออสโตรเอเชียติก (Austroasiatic) คำว่า “กูย” ซึ่งอาจกลายเป็นสำเนียงว่า “กุย, กวย, โกย หรือ โก็ย” ก็ได้ คำว่า “กูย”แปลว่า “คน” (ไม่ใช่ผี) และในบ...

กลุ่มชาติพันธุ์ขแมร์ลือนั้นเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในแถบอีสานใต้ซึ่งจะกระจัดกระจายไปตามจังหวัดต่างๆอย่าง จังหวัดสุรินทร์ ศรีสะเกษ บุรีรัมย์ และจังหวัดอื่นๆที่ใกล้เคียง คำว่า ขแมร์ลือ, คแมร์ลือ มีความหมายว่า เขมรสูง แต่ในประเทศกัมพูชานั้นจะเรียกแทนก...

“ยอง” เป็นชื่อเมืองในเขตฉานตะวันออกของพม่า มีแม่น้ำยองไหลผ่าน ”ยอง”เป็นกลุ่มคนในชาติพันธุ์ลื้อ ในปี พ.ศ.2348 ในสมัยพระเจ้ากาวิละได้ส่งกองทัพเมืองเชียงใหม่ ขึ้นไปกวาดต้อนคนลื้อจากเมืองยองและเมืองใกล้เคียงนับหมื่นคนมาตั้งถิ่นฐานที่เมืองเมืองลำพูน ในระยะแรกค...

คะฉิ่น (Kachin) เป็นชื่อเรียกของชาวคะฉิ่น ในภาษาเมียนมา อีกทั้งยังหมายถึงรัฐหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศเมียนมา ขณะที่ชาวไตในรัฐฉานเรียกกลุ่มชาติพันธุ์นี้ว่า “พวกขาง” ในกลุ่มชาติพันธุ์ที่เรียกตนเองว่า “คะฉิ่น”ประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์จิงเผาะ ...

กลุ่มชาติพันธุ์ จีนยูนนาน หรือ จีนฮ่อมุสลิม เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ในเมืองเชียงใหม่ ประเทศไทย เป็นชนกลุ่มที่อยู่ในสังคมพหุวัฒนธรรมและมีบทบาทสำคัญต่อเศรษฐกิจของเมืองเชียงใหม่ เป็นกลุ่มที่มีองค์กรศาสนาและโรงเรียนอิสลามซึ่งถือเป็นพื้นที่ศูน...

ชองเป็นกลุ่มชนดั้งเดิมในแถบจังหวัดจันทบุรี ตราด และฉะเชิงเทรา ชนกลุ่มนี้เรียกตนเองว่า “ชอง” หมายถึง “คน” ในพจนานุกรมภาษาไทยของราชบัณฑิตยสถานฉบับ พ.ศ. 2525 ได้บรรจุอยู่โดยให้ความหมายว่าเป็นชื่อของชนกลุ่มหนึ่งที่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของจังหวัดจันทบุรี อย่า...

กลุ่มชาติพันธุ์ ซะอูด หรือ ซะโอจ เป็น ชนเผ่าโบราณจัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก กลุ่มภาษาเปียริก มีภาษาพูดแต่ไม่มีภาษาเขียนใกล้เคียงกับ ภาษาสำเร ภาษาซูโอยและภาษาเปียร์ผู้พูดภาษานี้กำลังลดจำนวนลง เหลือประมาณ40-50 คน ในบ้านทุ่งนา หมู่ที่ 4ตำบลหนองเป็ดอ...

ซำเร เป็นชื่อเรียกตนเองของกลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่จังหวัดตราด คำว่า ซำเร หมายถึงคนทำนา อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่จะรู้จักพวกเขาในชื่อ “ชอง” ซึ่งเป็นการเรียกเหมารวมกับชาวชอง กะซอง และซำเร ทั้งนี้ ผู้คนทั้งสามกลุ่มนั้นไม่ใช่กลุ่มชาติพันธุ์เดียวกัน กา...