จ. อุตรดิตถ์

พิพิธภัณฑ์ภูมิปัญญาชาวบ้าน โรงเรียนอินทร์บุรี ตั้งอยู่ที่ห้องภูมิปัญญาท้องถิ่น โรงเรียนอินทร์บุรี อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี ภายในจัดแสดงและรวบรวมเครื่องมือเครื่องใช้และข้าวของต่าง ๆ ในการดำรงชีวิตประจำวันของชาวบ้านในสมัยอดีต โดยจัดเป็นนิทรรศการเพื่อให้นักเรียนและประชาชนทั่วไปได้ศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับท้องถิ่นในด้านประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และภูมิปัญญาต่าง ๆ

จ. สิงห์บุรี

จ. น่าน

จ. ขอนแก่น

จ. นครพนม

จ. มหาสารคาม

วัดบางพระเป็นวัดสำคัญวัดหนึ่งของอำเภอนครชัยศรี สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นราวสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย วัดนี้จึงมีโบราณวัตถุสะสมเป็นจำนวนมาก ประกอบกับพระอุดมประชานารถ หรือที่ชาวบ้านทั่วไปเรียกว่าหลวงพ่อเปิ่น อดีตเจ้าอาวาส ท่านเป็นเกจิอาจารย์ที่ได้รับการขนานนามจากบรรดาศิษยานุศิษย์ว่า "เทพเจ้าแห่งลุ่มแม่น้ำนครชัยศรี" มีลูกศิษย์เคารพนับถือเป็นจำนวนมาก วัดบางพระจึงสร้างพิพิธภัณฑ์ที่สร้างด้วยหินอ่อนขึ้นทั้งหลัง ชื่อว่าพิพิธภัณฑ์หินอ่อนพื้นบ้านหลวงพ่อเปิ่น จัดแสดงเกี่ยวกับประวัติของหลวงพ่อเปิ่น วัตถุโบราณของวัด รวมถึงพระเครื่องและวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น

จ. นครปฐม

หอศิลปวัฒนธรรมภาคใต้ ก่อตั้งโดยสถาบันวัฒนธรรมศึกษากัลยาณิวัฒนา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ภายในได้จัดแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และมรดกทางวัฒนธรรมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ แบ่งเป็น 13 โซน อาทิ ภูมิลักษณ์ชายแดนภาคใต้ ก่อนกาลโบราณคดีและชาติพันธุ์ ประวัติศาสตร์ยุคต้น-ปาตานีดารุสลาม-รัตนโกสินทร์เป็นต้น อีกทั้งยังเป็นหอศิลป์ที่จัดแสดงผลงานศิลปะร่วมสมัยของศิลปินท้องถิ่นภาคใต้ ศิลปินชาวไทย และต่างประเทศ มีทั้งห้องนิทรรศการถาวรและหมุนเวียน

จ. ปัตตานี

พิพิธภัณฑ์เรือนอำมาตย์โทพระยาพิบูลย์พิทยาพรรค ตั้งอยู่ภายในสถาบันวัฒนธรรมศึกษากัลยาณิวัฒนา ทางสถาบันฯได้รับมอบเรือนอำมาตย์โทพระยาพิบูลย์พิทยาพรรค จากนั้นได้รื้อย้ายมาสร้างไว้ ณ สถาบันฯ อำมาตย์โทพระยาพิบูลพิทยาพรรค (ทอง คุปตาสา) เป็นชาวจังหวัดสิงห์บุรี ท่านได้รับคำสั่งเมื่อปีพ.ศ. 2451 ให้ย้ายจากตำแหน่งครูโรงเรียนสวนกุหลาบมาเป็นว่าที่ธรรมการมณฑลปัตตานี เมื่อ พ.ศ. 2453 จนกระทั่งปี พ.ศ. 2473 ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งธรรมการมณฑลนครศรีธรรมราช ภายในบ้านมีการตกแต่งแบบเรียบๆ จัดแสดงเกียรติบัตร เหรียญตรา และเครื่องหมายสำหรับเครื่องแบบโอกาสต่างๆ ของพระยาพิบูลพิทยาพรรค มีตู้และชั้นหนังสือเป็นหลัก เนื่องจากเจ้าของบ้านเป็นผู้รักในการอ่านหนังสือ และการประพันธ์คำกลอนสักวา

จ. ปัตตานี

พิพิธภัณฑ์พระเทพญาณโมลี ตั้งอยู่ที่สถาบันวัฒนธรรมศึกษากัลยาณิวัฒนา มหาวิทยาลัยสงขลา นครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี จัดแสดงโบราณวัตถุศิลปวัตถุ และสิ่งของอันเกี่ยวเนื่องกับพระเทพญาณโมลี(เกตุ ธรรมรัชชะ) เจ้าอาวาสวัดตานีนรสโมสร จังหวัดปัตตานี โดยท่านได้บริจาคทุนทรัพย์ และโบราณวัตถุให้แก่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ สิ่งของที่จัดแสดงเป็นโบราณวัตถุศิลปวัตถุจากพระเทพญาณโมลี ซึ่งมีทั้งพระพุทธรูป เครื่องใช้ เงินตรา และภาพถ่ายเก่า และห้องแสดงโบราณวัตถุตระกูลวัฒนายากร ซึ่งประกอบไปด้วยเครื่องมือหินสมัยก่อนประวัติศาสตร์ เครื่องปั้นดินเผา เครื่องประดับสำริด และปืนใหญ่

จ. ปัตตานี

พิพิธภัณฑ์วัดคลองแห ตั้งอยู่ใน ต.คลองแห อ.หาดใหญ่ จังหวัดสงขลา วัดคลองแหเป็นวัดเก่าแก่ของภาคใต้ สร้างขึ้นราวปี พ.ศ. 2360 วัดคลองแหแห่งนี้โด่งดังมากในช่วงที่หลวงปู่ทองยังมีชีวิตอยู่ ชาวบ้านเชื่อกันว่าท่านเป็นผู้มีวาจาสิทธิ์ อีกทั้งท่านยังเป็นพระนักพัฒนาที่ชาวบ้านให้ความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างมาก สำหรับพิพิธภัณฑ์นั้นจัดตั้งขึ้นเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของชุมชน และมรดกภูมิปัญญา ซึ่งเป็นสิ่งมีคุณค่า ความสำคัญ ก่อให้เกิดความภาคภูมิใจแก่ชุมชน รวมทั้งเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรมของชุมชนในพื้นที่วัดคลองแห ภายในแบ่งการจัดแสดงเป็น 2 ส่วน คือ 1.พิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง ประกอบด้วย เรือนภูมิปัญญาคลองแห ศาลาการแสดงทางวัฒนธรรม สวนสมุนไพร การจัดการน้ำเสียและขยะ และพื้นที่ประวัติศาสตร์โคกหลังนกคุ่ม 2.พิพิธภัณฑ์ในร่ม แบ่งออกเป็น 7 ห้อง คือ ห้องเฉลิมองค์ราชา ห้องธาราเล่าขาน ห้องตำนานฆ้องแห่ ห้องผันแปรสู่เมือง ห้องรุ่งเรืองวัดคลองแห ห้องเผยแพร่วัฒนธรรม และห้องนำสู่อนาคต วัตถุทางวัฒนธรรมที่จัดแสดงในพิพิธภัณฑ์วัดคลองแหเน้นการบอกเล่าเรื่องราวของชุมชน วิถีชีวิต ประเพณี เช่น ข้าวของเครื่องใช้ของชาวคลองแห ภาพถ่าย และ วัตถุที่ชาวบ้านนำมาถวาย

จ. สงขลา

พิพิธภัณฑ์เกวียน วัดบ้านโหรา เกิดจากแนวคิดของพระครูโอภาส บุญญาภรณ์ ที่จะอนุรักษ์เกวียนในแต่ละยุคสมัยไว้เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ของชุมชน จึงได้ขอรับบริจาคจากชาวบ้านในที่ต่าง ๆ หรือบางส่วนท่านก็จัดซื้อมาด้วยเงินส่วนตัว ปัจจุบันมีเกวียนที่ประกอบเป็นรูปร่างสมบูรณ์จำนวน 16 เล่มเกวียน และยังมีอีกประมาณ 7-8 เล่มเกวียนที่ยังไม่ได้ประกอบ เนื่องจากชิ้นส่วนไม่ครบ ซึ่งจะต้องให้ชาวบ้านทำชิ้นส่วนที่ขาดไปขึ้นใหม่ โดยการจัดแสดงเกวียนนั้นจะจัดแสดงไว้ตามจุดต่าง ๆ ภายในวัด

จ. ร้อยเอ็ด