ศัพทานุกรมจารึก

The Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre

ศัพทานุกรมจารึก

ผลลัพท์การค้นหา

คำศัพท์ คำจารึก ชนิด ความหมาย ภาษา
1105 เทพีแห่งสงคราม (1) เทพีแห่งสงคราม น. พระนางลักษมี ท.
1106 ผู้เผาผลาญกามเทพ (1) ผู้เผาผลาญกามเทพ น. พระศิวะ หรือพระอิศวร ท.
1107 สภาพ 3 อย่าง (1) สภาพ 3 อย่าง น. “สภาพ 3 อย่าง” ได้แก่ ธรรม ความรัก ประโยชน์ ท.
1108 ไตรเพท (3) ไตรเพท น. ชื่อคัมภีร์พราหมณ์ในสมัยพระเวท มี 3 อย่าง คือ ฤคเวท ยชุรเวท สามเวท ส.
1109 ทุรคา (1) ทุรคา น. พระอุมาซึ่งเป็นมเหสีของพระอิศวร ส.
1110 ขยม (1) ขฺญํ ส. ฉัน, ดิฉัน, ข้า, ผม, ข้าพเจ้า ข.
1111 อำพล (1) อํปลฺ น. “อํปลฺ” หรือในพจนานุกรมเขมร – ไทย ฉบับพระยาอนุมานราชธน เขียนว่า “อํพล่” มีความหมายว่า ความกังวลใจ ข.
1112 โฏป (1) โฏปฺ น. ข้าวสุก ข.
1113 อํบิล (1) อํปฺยลฺ น. "อํบิล" หมายถึง เกลือ ข.
1114 ปาณฑพ (1) ปาณฺฑเพ น. “กษัตริย์ปาณฑพ” ที่ปรากฏในจารึกสูงเนิน คงจะหมายถึง “อรชุน” ซึ่งเป็นกษัตริย์ยอดนักรบของอินเดียสมัยโบราณ และทรงเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในการยิงธนู เพราะทรงได้รับการศึกษาวิชายิงธนูจากสำนักโทรณาจารย์ หรืออาจารย์โทรณ ส.
1115 จุฑามณี (1) จุฑามณี น. ชื่อหญิงสาวในสมัยพระเจ้าศรีชยสิงหวรมัน สันนิษฐานว่าทรงเป็นพระธิดาของพระเจ้าหรรษวรมันกับพระนางลักษมี ส.
1116 ชคทิต (1) ชคทิต น. สัตว์โลก ประชาชนฯ (ชคต + ทิต เพราะ “ทิต” คือ “หิต” ที่แปลงอักษร “ห” เป็นอักษร “ท”) ส.
1117 สฺวรฺคา (1) สฺวรฺคา น. ใส่ใจ, น้อมใจไป (บทคุณสตรีลิงค์) ส.
1118 โพรทิตา (1) โพฺรทิตา น. ผู้เกิดในสกุลสูง (พร + อุทิตา) ส.
1119 จำเรียง (2) จเมฺรงฺ, จมฺรฺยาง น. นักร้อง, ผู้ขับร้อง ข.
1120 ตรัส (2) ตฺรสฺ, ตฺราสฺ ก. พูด, แจ้ง, ตรัสรู้, ตรัส ข.
1121 อาชญา (5) อาชฺญา, อาษยา, อาจฺยา น. คำสั่ง ข.
1122 กมรตาง (2) กมฺรตาง น. “กมฺรตาง” หรือ “กมฺรเตง” คือ เจ้านายหรือพระผู้ใหญ่ ข.
1123 อนงค์ (2) อนงฺค น. กามเทพ, นางผู้เฉิดโฉม (คำที่ใช้ในกาพย์กลอน) ข.
1124 คือ (2) คิ บ. ที่, ซึ่ง ข.
1125 ทัณฑ์ (1) ทณฺฑ น. อาชญา, โทษ, ความดุร้าย ส.
1126 ควาญ (3) คฺวาลฺ น. “คฺวาลฺ” ในพจนานุกรมเขมร – ไทย ฉบับพระยาอนุมานราชธน เขียน “คงฺวาลฺ” หมายความว่า ผู้เลี้ยงสัตว์ ข.
1127 1109 ศก (2) 1109 สก น. มหาศักราช 1109 = พุทธศักราช 1730 ท.
1128 942 ศก (1) 942 ศก น. มหาศักราช 942 = พุทธศักราช 1563 อันเป็นรัชสมัยของพระเจ้าศรีสุริยวรมันที่ 1 (พ.ศ. 1545 - 1593) ท.