| 1057 |
ธุลีพระบาท (1)
|
ธูลิวฺระปาท |
น. |
คำนำหน้าพระปรมาภิไธย |
ข. |
| 1058 |
กมรเตงกำตวนอัญ (1)
|
กมฺรเตงฺกํตฺวนอญ |
น. |
เจ้า, พระเจ้า, พระผู้ใหญ่ (ใช้เป็นคำนำหน้าชื่อผู้มียศศักดิ์สูง) |
ข. |
| 1059 |
ศรีชยวีรวรมัน (1)
|
ศฺรีชยวีรวรฺมฺม |
น. |
พระนามพระเจ้าชัยวีรวรมัน ครองราชย์ที่นครหลวง อาณาจักรเขมรโบราณ ระหว่าง พ.ศ. 1546 - 1549 |
ข. |
| 1060 |
เสตงอัญ (1)
|
เสฺตงฺอญ |
น. |
ตำแหน่งขุนนาง ตำแหน่งข้าราชการ (ใช้เป็นคำนำหน้าชื่อบรรดาศักดิ์) |
ข. |
| 1061 |
ระนาม (1)
|
รนาม |
น. |
ป่าระนาม; ป่ารกที่มีน้ำเฉอะแฉะ |
ข. |
| 1062 |
ภูมิ (1)
|
ภูมิ |
น. |
หมู่บ้าน |
ท. |
| 1063 |
กมรเตงชคตศรีธรรมโศก (1)
|
กมฺรเตงฺ ชคตฺ ศฺรีธรฺมฺมาโศก |
น. |
พระเจ้าศรีธรรมาโศกเป็นเจ้าแห่งสัตว์โลกหรือเป็นที่เคารพนับถือของปวงชน อนึ่ง พึงสังเกตว่า คำว่า “กมรเตง”นั้น ใช้สำหรับนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นที่เคารพนับถือทั้งที่ยังดำรงชีวิตอยู่หรือสิ้นชีวิตไปแล้วก็ได้ แต่คำว่า “ชคต” เช่นในศิลาจารึกนี้ ใช้เฉพาะผู้ที่สิ้นชีวิตไปแล้ว ความหมายของคำว่า “ชคต” นอกจากนี้โปรดดูในพจนานุกรมสันสกฤต |
ส. |
| 1064 |
วิมาย (1)
|
วิมายฺ |
ก. |
อ่อนน้อม, สุภาพ, จุติลงสู่โลก |
ข. |
| 1065 |
ขยม กมรเตงชคต (1)
|
ขฺญุํ กํมฺรเตงฺชคตฺ |
น. |
ข้าของพระกมรเตงชคต |
ข. |
| 1066 |
884 ศก (1)
|
884 ศก |
น. |
มหาศักราช 884 = พุทธศักราช 1505 |
ท. |
| 1067 |
กันเมียง (2)
|
กนฺมฺยงฺ |
น. |
เด็ก |
ข. |
| 1068 |
นูว (1)
|
นูวฺ |
บ. |
ซึ่ง, ด้วย |
ข. |
| 1069 |
สรุก (20)
|
สฺรุกฺ, สฺรุก |
น. |
หมู่บ้าน, เมือง, นคร |
ข. |
| 1070 |
ฉกา (2)
|
ฉฺกา |
ก. |
ดาย, ถาง |
ข. |
| 1071 |
โยก (6)
|
โยกฺ |
ก. |
เอา |
ข. |
| 1072 |
ถมุร (4)
|
ถฺมุรฺ, ถมุรฺ |
น. |
วัว |
ข. |
| 1073 |
เกรียว (1)
|
กฺรฺยวฺ |
น. |
สัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่งที่ใช้ลากสัมภาระได้ |
ข. |
| 1074 |
ขลาง (1)
|
ขฺลาง |
ว. |
แรงดี หรือฝีเท้าดี อันเป็นลักษณนามของสัตว์ที่ใช้งาน |
ข. |
| 1075 |
โสต (8)
|
โสตฺ |
น. |
ส่วน, แผนก, อีกด้วย |
ข. |
| 1076 |
พระกระลาอรรจนะ (1)
|
วฺระกฺรลาอรฺจฺจน |
น. |
“วฺระ กฺรลา อรฺจฺจน” นี้คงจะมีความหมายเท่ากับคำว่า “วฺระ กฺรลา โหม” ในศิลาจารึกสด๊กก๊อกธม ซึ่งแปลว่า มีหน้าที่ทำพิธีบูชาหรือสังเวยบวงสรวง |
ข. |
| 1077 |
กันมวาย (1)
|
กนฺมฺวาย |
น. |
“กูนกฺมวย” หมายถึง หลาน, ลูกของลุง, ป้า, น้า, อา |
ข. |
| 1078 |
เกรา (1)
|
เกฺรา |
ว. |
นอก |
ข. |
| 1079 |
สรุกเกรา (1)
|
สฺรุกฺเกฺรา |
น. |
บ้านนอก, ชนบท |
ข. |
| 1080 |
ลุ (20)
|
ลฺวะ, โละ, ลฺวะห, โลฺวะ, ลุ, ลุะ |
ก. |
ลุ, ลงด้วย, องอาจ, บรรลุ, สำเร็จ, ครั้น, ถึง |
ข. |
