ตัวอย่าง | ปรากฏใน | ด/บ | จังหวัด | ผู้ให้ความหมาย |
---|---|---|---|---|
มานฺ วฺระ ศาสน ต กํเสฺตงฺ อญฺ ราชกุล มหามนฺตฺรี เสฺตญฺ อญฺ จตุราจารฺยฺย ปนฺทฺวลฺ วฺระ ศาสน ต อาจารฺยฺย ปาลภาคว ต ปฺรตฺยฺย เปฺร โมกฺ สงฺ โคลฺ ปฺรศสฺต ก คิ สฺรุกฺ วนปุร นา วฺระ ปุนฺย (มีพระดำรัส ถึงกํเสตง อัญ ราชกุล มหามนตรี และเสตญ อัญ จตุราจารย์ ให้แจ้งพระดำรัสแก่อาจารย์ปาลภาควะ และปรัตยะ ให้ใช้ (คน) มาปักหลักให้ดี ที่เมืองวนปุระ ในที่พระบุณย์) |
จารึกบ้านพังพวย | 1/7 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
เปฺร โมกฺ สํ ปฺรศสฺต อายฺ สาธุปาลี นา วฺระ โคตฺร (ราชฺยมเหนฺ) ทฺร วฺระ เปฺร สํ สิทฺธาย นุ กํเสฺตงฺ ชคตฺ ลิงฺคปูรี (โปรดให้มาจารึกพระบรมราชโองการนี้ที่สาธุปาลิ หน้า พระโคตร...โปรดให้รวมสิทธาย กับ กํเสฺตงฺ ชคตฺ ลิงฺคปูรี) |
จารึกวัดมะกอก | 1/9 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
ติ ทุกฺ ต ปฺรศสฺต . เสฺตงฺ อญฺ หิรณฺรุจิ ชฺมะ เสฺตงฺ อญฺ วฺนํ กนฺสา ผฺอฺวนฺ กมฺรเตงฺ ศิวาศฺรม ชา อาจารฺยฺยปฺรธาน นา วฺระ ปาท ปรมศิวโลก อุกฺกฺ. (เสตงอัญ หิรัณยรุจิ หรือนามหนึ่งว่า “พนมกันศะ” น้องชายของวามศิวะ ผู้เป็นอาจารย์ใหญ่ของพระบาทบรมศิวโลก) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 2 | 4/22 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
มานฺ วฺระ ศาสน ธูลิ วฺระ ปาท ธูลิ เชงฺ วฺระ กํมฺรเตญฺ อญฺ ต กํเสฺตญฺ. อญฺ ศฺริ วีเรนฺทรวรฺมฺม เปฺร ปฺรตฺยย โมกฺ สํ ปฺรศสฺต ต คิ สฺรุกฺ เนะ (มีพระราชดำรัสธุลีพระบาทธุลีเชงพระกัมรเตงอัญ ถึงกำเสตญอัญศรีวีเรนทรวรมัน ใช้ปรัตยยะมาปักหลักศิลาจารึกไว้ในเมืองนี้) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 1 | 1/14 | สระแก้ว | อำไพ คำโท |
...ศาสน โอยฺ... วฺระ กมฺรเตงฺ อญฺ ต คุรุ มานฺ วฺระ ศาสน ปนฺทฺวลฺ เปฺร สฺถาปนา ปฺรศสฺต เนะ ภควตฺ ปาท กมฺรเตงฺ อญฺ ต คุรุ ศฺรีทิวากรปณฺฑิต สฺรุกฺ วฺนุรฺ ทฺนงฺ วิษย สทฺยา ต (กรฺมฺมา) นฺตรตฺรีณิ อุทิ โตทิตว (มีพระบรมราชโองการรับสั่งให้จัดทำคำประกาศทางราชการบนศิลาจารึกนี้ ภควัตบาทกัมรเตงอัญดคุรุศรีทิวากรบัณฑิตแห่งเมืองพะนุรทะนง (เนินประดู่) วิษัยสัทยา ผู้มีตำแหน่งชั้นตรี และเป็นผู้เชี่ยวชาญทางระเบียบประเพณี) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 2 | 1/7 | ศรีสะเกษ | อุไรศรี วรศะริน |
ปนฺทฺวลฺ เปฺร จารฺ ต วฺระ ศิลาสฺตมฺภ นากมฺรเตงฺ ชคตฺ ศฺรีศิขรีศฺวร เปฺร จารฺ ต ศิลาปฺรศสฺ ต ปิ ทุกฺ ต สฺรุกฺ วิเภท มนฺ วฺระ ปาท กมฺรเตงฺ กํตฺวนฺ อญฺ ศฺรีสูรฺยฺยวรฺมฺมเทว โอยฺ วฺระ กรุณา ปฺรสาท ต ศฺรีสุกรฺมา กํเสฺตงิ (และทรงมีพระราชดำรัสสั่งให้จารศิลาจารึกไว้ที่กัมรเตงชคตศรีศิขรีศวร และจารไว้ที่เมืองวิเภทะ ซึ่งเป็นเมืองที่พระบาท กัมรเตงกันดวนอัญศรีสุริยวรมันเทวะ ได้ทรงพระราชทานแก่ศรีสุกรรมากำเสตงงิ) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 1 | 1/14 | ศรีสะเกษ | อุไรศรี วรศะริน |
โยกฺ ไต กนฺหฺยงฺ ชฺวนฺ ต วฺระ กมฺรเตงฺ อญฺ ศิวปตฺตน o ติ ทุกฺ ต ปฺรศสฺต o (เพื่อจะให้มอบไตกันเหียงถวายแด่พระกัมรเตงอัญศิวปัตตนะ แล้วเขียนคำประกาศทางราชการบนศิลาจารึกไว้) |
จารึกทวลระลมทิม | 1/17 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
เทปฺ มานฺ ปฺรสาท กรุณา โอยฺ ชํนา ต ไทติ ไภ ไท ต มานฺ กฺฤต ปมฺเร อายฺ ต อญฺ สมฺยกฺ อญฺ โอยฺ ปฺรสาท ติ สุลกฺษ เลงฺ อฺยตฺ ปิ อจฺจ ไท เทา โตยฺ วฺระกลาศ นิตฺย เลงฺ จตฺตฺ อญฺวฺงา ขฺมิ มะ ปิ ถา อํญฺกรุณา เลงฺ ขฺญุํ ต ไท ติ ชย กํมฺรเตงฺ สฺรมิ ติ เลงฺ สฺถิติ วฺระ ชา ต ติ มานฺ กฺษณ จฺรปตฺ ภฺรานฺติ กํปิ มานฺ อริวีรฺยฺย ปิ มรฺ มนฺ อฺวลฺ อศฺจรฺยฺย ต เถฺว วหุ วิธ คี กุเล สฺยงฺ ต เปฺร เถฺว สุธรฺมฺม รมฺยสถาน ปฺรศสฺต วิวิธยติคณ สฺยงฺ ต โอยฺ ชย(ปฺร)ตฺเยก เทา ... ทกฺษริยฺ ลกฺษ ตํเว ต มธุย เทวาศฺรเม ติ นา จารฺ เลงฺ อารฺยฺย (มีข้อความมืดมน ซึ่งมีบุคคล (อาจเป็นกฤตัชญวัลลภ แห่งจารึกภาษาสันสกฤต บทที่ 16) กล่าวถึงตนเอง (อญฺ) แต่อาจจะกล่าวถึงผลประโยชน์ต่างๆ ที่ตนได้รับ (ปฺรสาทกรุณา) และแสดงความปรารถนาบางประการเกี่ยวกับสกุลของตน) |
จารึกปราสาทหินพนมวัน 5 | 1/5 | นครราชสีมา | อุไรศรี วรศะริน |
โขฺลญฺ สฺรุ เชงฺวฺนํ ม ปิ เปฺร เทา สงฺ ปฺรศสฺต อายฺ สฺรโมเอํ ปิ โอยฺ วฺระกรุนาปฺรสาท ต มฺรเตญฺโสมศิว (โขลญสรุเชิงพนม ให้ไปจัดทำคำประกาศทางราชการบนศิลาจารึกที่สระโมเอมเพื่อให้พระกรุณาประสาทแก่มรเตญโสมศิวะ) |
จารึกวัดตาพระยา | 2/8 | สระแก้ว | ศานติ ภักดีคำ |
977 ศก มฺวายฺ โรจฺ กรฺตฺติก นุ วฺระ กํ...อาญฺ ส...คิ ปนฺทฺวลฺ ราชการฺยฺย ต มูล วล ติ เปฺร จารฺ ปฺรศสฺต (977 ศก ขึ้น 1 ค่ำ กฤติกา ฤกษ์ พระ.... ดำรัสผ่าน...ให้จารึก....ไว้) |
จารึกปราสาทหินพนมวัน 2 | 1/2 | นครราชสีมา | อุไรศรี วรศะริน |
กํเสฺตงฺ เปฺร จารฺ คิ ปฺรศสฺต สฺรธายฺ ต กํเสฺตงฺ ชคตฺ จํนำ ต กนฺตาลฺ ภทฺรา (กัมเสตงจึงให้จารจารึกแก่กัมเสตงชคัตไว้ด้วยความศรัทธา เพื่อมอบให้เป็นศูนย์กลางความเจริญ) |
จารึกปราสาทเขาดุม | 1/8 | บุรีรัมย์ | อุไรศรี วรศะริน |