| ตัวอย่าง | ปรากฏใน | ด/บ | จังหวัด | ผู้ให้ความหมาย |
|---|---|---|---|---|
|
วฺระ ปาท ปรมศิวโลก โอยฺ วฺระ ลิงฺค ทฺวิหสฺต สํนลฺ ติ สฺถาปนา อายฺ วฺนํ กนฺตาลฺ คิ ปิ สฺถาปนา อายฺ ภัทรปตฺตน (พระบาทบรมศิวโลกได้พระราชทานพระศิวลึงค์สูงสองศอกกว่าบนเขาหลวง ให้นำมาประดิษฐานไว้ที่ภัทรปัตตนะ) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 2 | 4/16 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
|
มนฺ วฺระ ปาท ปรเมศฺวร โมกฺ อมฺวิ ชวา ปิ กุรุงฺ นิ อฺเนา นคร อินฺทฺรปุร (เมื่อพระบาทปรเมศวร ได้เสด็จกลับจากชวาเพื่อมาครองนครอินทรปุระ) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 2 | 3/61 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
|
นิเวทน เนะ วฺระ ปุณฺย มฺรเตญฺ มทฺวฺยมศิว มนฺ สฺถาปนา สนฺเมนิ นุ วาปฺ ปรํ วฺรหฺม นุ เม ปสฺ ต อฺรฺยาม ปิ ผฺสํ คน นุ วฺระ กํมฺรเตงฺ อญฺ ต ปรเมศฺวร ปิ จำ จํนำ ตนฺทุล ถฺลฺวงฺ 3 ปรฺยฺยงฺ มาสฺ 3 มิมฺวายฺ ศก (บอกอย่างนี้ว่า ขอให้พระบุณย์มรเตญมัทวยมศิวะ ที่ได้รับแต่งตั้งพร้อมกับวาบบรม พรหม และแม่บสผู้เป็นพี่ ให้ร่วมกันดูแลพระกัมรเตงอัญปรเมศวร กับถวายข้าวสาร 3 ถะลวง น้ำมัน 3 มาส เป็นเวลาหนึ่งปี) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 1 | 1/7 | สระแก้ว | อุไรศรี วรศะริน |
|
ลฺวะ ต ราชฺย วฺระ ปาท กมฺรเตงฺ อญฺ ศฺรีอุทฺยาทิตฺยวรฺมฺมเทว ต เสฺวยฺ ราชฺย 972 ศก ปิ สฺถาปนา กมฺรเตงฺ อญฺ สุวรฺณลิงฺค (ครั้นถึงรัชกาลของพระบาทกัมรเตงอัญศรี อุทยาทิตยวรมันเทวะ เมื่อเสวยราชย์ในมหาศักราช 972 ได้ทรงสร้างศิวลึงค์ทอง) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 2 | 1/10 | ศรีสะเกษ | อุไรศรี วรศะริน |
|
นุ มนฺ คิ ต ล...ต ปิ วฺระ ลิขิต ปิ ทุกฺ ต วฺระ ริกฺ ต ปิ ทุกฺ นา กมฺรเตงฺชคตฺ ศฺรีศิขรีศฺวร นุ กมฺรเตงฺ ชคตฺ ศฺรีวฺฤทฺเธศฺวร (ต่อมาก็เขียนเอกสารประวัติไว้บนใบลาน แล้วเก็บรักษาไว้ที่กัมรเตงชคตศรีศิขรีศวร และกัมรเตงชคตศรพฤทเธศวร) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 1 | 1/10 | ศรีสะเกษ | อุไรศรี วรศะริน |
|
ปิ กํสฺเตงฺ ราชกุล ปงฺคํ ถฺปฺ (วงฺ) ... นฺ ชํนฺวนวาปฺ อรฺชุณ (กำเสตงราชกุล น้อมเศียร... น ให้วาบอรชุณ) |
จารึกสุรินทร์ 1 | 1/5 | สุรินทร์ | อุไรศรี วรศะริน |
|
911 ศก มโรจฺ ภุ...ศฺรีวิเรนฺทฺรวรฺมฺม นุ กํเสฺตงฺ อญฺ...มฺรตาญฺ โขฺลญฺ ศฺรีภุวนาทิตฺย...(ธู) ลิ วฺระ ปาท ธูลิ เชงฺ วฺระ กมฺร...วรฺมฺมเทว มนฺ มานฺ ภูมิ ปิ โอยฺ... (มหาศักราช 911 ขึ้น 1 ค่ำ...วีเรนทรวรมันพร้อมกำเสตงอัญ...มรตาญโขลญศรีภุวนาทิตย์...ธุลีพระบาทธุลีเชงพระกัมร...รมันเทวะมีที่ดินถวาย...) |
จารึกปราสาทหินพนมรุ้ง 2 | 1/5 | บุรีรัมย์ | อุไรศรี วรศะริน |
|
944 ศก จตุรฺทฺศี เกตฺ ภทฺรปท อาทิตฺยวาร นุ วฺระ ปาท กํมฺรเตงฺ กํตฺวนฺ อญฺ ศฺรี สูรฺยฺยวรฺมฺมเทว ปนฺทฺวลฺ วฺระ นิยม รุ สมาจาร ต ตปฺร ปิ ภูวน โผงฺ ทฺวลฺ ปิ เถฺว โตยฺ ((มหา) ศักราช 944 ขึ้น 14 ค่ำ เดือน 10 วันอาทิตย์ พระบาทกัมรเตงกำตวน อัญศรีสุริยวรรมเทวะ มีพระบัณฑูรตรัส “พระนิยม” นี้ให้บุคคลทั้งหลายถือเป็น “สมาจาร” คือกฎที่ต้องประพฤติตามต่อไป) |
จารึกศาลสูงภาษาเขมร (หลักที่ 1) | 1/4 | ลพบุรี | อุไรศรี วรศะริน |
