เครื่องถ้วย

porcelain, pottery, ceramic

(1) หรือพอร์ซเลน (porcelain) เป็นการแบ่งประเภทภาชนะดินเผา (รวมถึงเครื่องปั้นดินเผา) ตามอุณหภูมิการเผาและเนื้อดิน ลักษณะเนื้อภาชนะดินเผาประเภทนี้จะละเอียด (ความพรุนน้อยกว่า 1%) สีขาว มีคุณสมบัติโปร่งแสง เนื้อบาง ไม่ดูดซึมน้ำ ดีดเคาะจะมีเสียงใสกังวานมาก เผาด้วยอุณหภูมิ 1,280-1,350 องศาเซลเซียส หรือ 1,300-1,450 องศาเซลเซียส

(2) คำที่นักโบราณคดีและนักวิชาการบางท่านใช้หมายถึง ภาชนะดินเผา (pottery) หรือ เครื่องปั้นดินเผา , (ceramic)

 

ที่มาภาพ : โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนโดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. “เครื่องถ้วยไทย.” สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เล่มที่ 22. (ออนไลน์), 2548. เข้าถึงเมื่อ 27 สิงหาคม 2558. แหล่งที่มา : http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/book.php?book=22&chap=2&page=t22-2-infodetail01.html

ที่มา :

พัชรี สาริกบุตร. เทคโนโลยีสมัยโบราณ : เครื่องมือหิน งานโลหะ เครื่องปั้นดินเผา แก้ว และลูกปัดแก้ว. ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2523 : 93 ; 95.

สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร. ศัพทานุกรมโบราณคดี. กรุงเทพฯ: สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร, 2550.

Rice, Prudence M. Pottery analysis : a sourcebook. Chicago : University of Chicago Press, 1987 : 5-6.